 |
||||||||||||||
 |
 |
|||||||||||||
 |
||||||||||||||
|
 |
 |
 |
 |
 |
|||||||||
 |
 |
 |
||||||||||||
Skupmy się na ocenie klas, które sędziowałem. Klasa szczeniąt - suki Do oceny przystąpiło 14 suczek. Ocenę wybitnie obiecującą przyznałem 10 suczkom, ocenę obiecującą -4. Bardzo trudno jest oceniać klasę, w której zwierzęta nie są jeszcze w pełni rozwinięte. To tak, jakbyśmy oceniali konkurs piękności wśród dziewcząt 12-14 latek. Suczki były w różnej fazie rozwoju. Samo nazwanie ocen w tej klasie - obiecujący - sugeruje, że nie należy kierować się zbytnio aktualnym wyglądem w dniu wystawy, ale trzeba patrzeć na stawkę perspektywicznie. Sądzę, że "oko" do owczarków mam i potrafię wybrać szczenię z predyspozycjami na przyszłość. W tej klasie szczególną uwagę zwracałem na: suczy wyraz, ustawienie kończyn, płynność i przestrzenność ruchu, gdyż te elementy już pozostaną. Mniejszą uwagę zwracałem na proporcje, wykolorowanie, siłę, gdyż to przyjdzie z wiekiem. Zastanawiałem się jedynie nad ustawieniem pozycji 3 i 4. Obie te suki poprzednio już widziałem i znam ich "mośliwości". Obie uważam za suki ogromnie przyszłościowe, zaś o miejscu zadecydował drobny niuans - a mianowicie nieco wąskie ustawienie tylnych kończyn u Bony. Obu właścicielom życzę sukcesów wystawowych i zadowolenia z suczek. Sądzę także, że zbyt mały ring nie pozwolił kilku suczkom na pokazanie swoich faktycznych możliwości w ruchu. Klasa weteranów Wystąpiły 4 suki, w tym jedna poza konkurencją. Dostałem kolejny raz nauczkę, że nie należy iść nikomu na rękę i pokazać koleżeńską postawę. Zwyciężyła suka najlepiej się tego dnia prezentująca. Obie suki kol. Luizy - to suki nadzwyczaj utytułowane, niegdyś doskonale przygotowane do wystaw, wspaniale biegające. W dniu wystawy nie "pokazały się", obie były także pokazane w skąpej okrywie włosowej. Gratulacje doa wszystkich trzech weteranek. Klasa championów Przyznaję, że znowu popełniłem niekonsekwencję. Otóż postanowiłem mierzyć suki w klasie championów i młodzieży. Zatrzymajmy się przy klasie championów. Każdy pomiar pokazywałem wystawiającemu aby mógł się zapoznać i zapamiętać. Teraz mogę ujawnić, że jedynie 3 suki miały wysokość zgodną z wzorcem. Pozostałe 3 mogłem śmiało zakwalifikować jako zwierzęta nie "trzymające" wzorca. Nie mogłem tego jednak zrobić, gdyż podważyłbym oceny sędziów, którzy przyznali im w przeszłości wnioski CWC (łącznie ze mną). Na wystawach krajowych i międzynarodowych nie ma zwyczaju dokonywania pomiarów owczarków, dlatego tak wiele zwierząt otrzymuje oceny doskonałe i wnioski CWC mimo, że wzrost ich przekracza wzorzec nawet o 3,5 cm. Radzę więc tym wszystkim niezadowolonym ze swojej pozycji przypomnieć sobie wynik pomiarów na tej wystawie. To tak dla przypomnienia. Zwyciężyła suka bezdyskusyjnie najlepsza w tej stawce. Wspaniale poruszająca się, nienaganna anatomicznie, pełna temperamentu. Nareszcie w dobrej okrywie włosowej i profesjonalnie pokazana. Podczas próby biegowej nie dała konkurentkom żadnych szans. Jej mankamentem jest wykolorowanie, ale idzie to z linii ojca. Wszyscy sędziowie obecni na ringu bardzo wysoko ocenili tę sukę. Na drugim miejscu, utytułowana Luna z Hetmańskiej Sfory, po której widać było: wiek, przemęczenie sezonem i apatię. Sukę tę znam bardzo dobrze, znam jej walory, ale też i wady. Wielokrotnie ją oceniałem i zawsze zdobywała czołowe lokaty, w tym roku też zdobyła pozycję w czołówce, mimo że - patrz początek relacji w klasie championów! Dziwię się Pani Agnieszce Cygan, że wyżej stawia opinie enigmatycznych hodowców, niż ocenę sędziego. Gratuluję kol. Halinie Szewczyk tej lokaty i tytułu "czołówka Polski" i kolejny już raz sugeruję zakończenie kariery wystawowej przez Lunę. Dobrych rad można słuchać albo nie. Na trzecim miejscu suka kol. Norberta Palmowskiego, który miał też drugą reprezentantkę w tej klasie. Córka znanego, energicznego Diego ze Spręcowa, o prawidłowych proporcjach i wzroście, chętnie i lekko biegająca. Czwarta - duża lecz o prawidłowych proporcjach, także utytułowana i wielokrotnie pokazywana Hara Rykoń, po której też widać było zmęczenie sezonem. Wszystkim sukom w klasie championów, a w szczególności właścicielom, życzę sukcesów hodowlanych. Klasa młodzieży suk Pod uwagę brałem: wzrost, wyraz, ruch, pochodzenie i predyspozycje hodowlane. Tym samym na dalszych pozycjach znalazły się suki bardzo dobre anatomicznie, lecz niestety za wysokie. Poziom stawki bardzo wysoki i wyrównany. Przyznanie w klasie młodzieży 11 ocen doskonałych i 7 czołówek Polski na wystawie klubowej, gdzie ocenia się bardziej ostro - to świadczy o jakości stawki. Wygrała nasza reprezentantka na Sieger - powszechnie znana Rimini Asarko Lordana - własność kol. Łodzińskiego. Prezentacją, przygotowaniem, rutyną wystawową przewyższała zdecydowanie swoje konkurentki. Sukę tą znam od szczeniaka i z ciekawością obserwuję jej rozwój. Mam nadzieję, że właściciel nie poprzestanie na sukcesach jedynie w klasie młodzieży. Na drugim miejscu jej miotowa siostra - Roma, lepsza od siostry w obrysie głowy. Trzecią i szóstą pozycję zajęły suki litewskie, dobrze przygotowane do wystawy, doskonale prezentowane. Tydzień później na klubówce łotewskiej też zajęły miejsca w czołówce u sędziego F.Goldlusta. Czwarta, ładna, zgrabna i jeszcze młodzieżowa córka Gambo Texa - Arika Habart ustępująca pochodzeniowo poprzedniczkom. Piąta - córka Bossa - Hania Wolfgang - własność Państwa Kajaków- wielokrotna zwyciężczyni wystaw, niestety dla niej wystawiona w skąpej okrywie włosowej. Siódma, ostatnia czołówka Polski - to córka Nevila Contra - Horda Sukcesor- kol. Kotulskiego z Sanoka. Duża, proporcjonalna, silna suka, przyszłościowa dobra matka. Obserwując wyniki tej klasy, widzimy tu wiele córek czołowych światowych reproduktorów. Przykro, że w tej klasie jest mało córek po polskich reproduktorach. Najlepsza hodowla Planowałem, że sędziowanie tej konkurencji przebiegać będzie trochę inaczej. Jednak brak czasu i zbyt mały ring spowodowały to, że planów tych nie mogłem w pełni zrealizować. Pod uwagę braliśmy: ilość ojców i matek, podobieństwo, typ, anatomię i ruch, a także ilość reprezentantów w klasach użytkowych oraz zajęte miejsca. Zwyciężyła hodowla Mavic, która spełniła najwięcej z tych elementów. Litewska hodowla pokazała wyrównaną, dobrą jakościowo grupę. Trzecie miejsce zajęła najlepsza obecnie warszawska hodowla Eskorta - kol. Małgorzaty Gietki, która miała w swojej grupie zwierzęta w klasie użytkowej i w tym zwyciężczynię Klubu. Miejsca innych hodowli uzależnione były od ilości ojców i matek i małego procentu zwierząt w klasach użytkowych. Godnym podkreślenia i pochwalenia jest ilość startujących hodowli. Wszyskim właścicielom należą się wyrazy uznania i gratulacje. |
||||||||||||||
 |
||||||||||||||
