Do obejrzenia galerii
zdjęć piesków z naszej
hodowli.

"Ciekawostki z wystawy światowej 2005 (ULM)" - autor: Marek Czerniakowski; 06 października 2005

Co jeszcze ciekawego zaobserwowałem?

Reproduktor i potomstwo.

Poprzedni Prezydent Pan Messler, moim zdaniem prowadził złą, krótkofalową politykę hodowlaną. W szczególności dotyczyło to wprowadzania do grona VA psów, które nie powinny się tam znaleźć i późniejsze ich preferowanie. W początkowym etapie swojej prezydentury robił to jeszcze nieśmiało, gdyż czołówkę miał ustaloną przez H. Martina, ale później już „hulaj dusza”. Pierwszą taką nietrafną decyzją było wyforowanie na zwycięzcę świata psa LASSO v. Neuen Berg, a następnie wprowadzenie do VA jego synów: JUMBO v. Dolomiten i ENZO v. Buchorn, - ta linia jak widzimy z perspektywy czasu nic ciekawego nie dała. Następnym ciekawym wynalazkiem hodowlanym okazał się ładny eksterierowo, ale hodowlanie kiepski UNTOX v. Ducati, kolejny jego faworyt MACK v. Aducht też nie pozostawił po sobie znanego potomka, a co by nie mówić to są vice zwycięzcy świata! Kolejnym jego i chyba już ostatnim preferowanym reproduktorem okazał się ORBIT v. Tronje. Ten reproduktor – swego czasu bardzo modny – też nie dał nawet więcej niż przeciętnego syna. Pokazana w tym roku grupa była bardzo kiepskiej jakości. W Polsce również mamy kilka zwierząt po nim. Wystarczy sprawdzać wyniki polskich wystaw aby zobaczyć, że jego dzieci zajmują końcowe pozycje. Jedna ładna, lecz duża suka a potem plaża. Szczególnie dotyczy to jednego jego syna po utytułowanej matce. Jeżeli z taką suką ORBIT daje koszmarnego eksterierowo syna, to jaki z niego reproduktor światowej klasy! Jeżeli porównamy potomków jego i np. innego reproduktora również z linii JECKA v. Noricum – WALLACE v. Agrigento, to zauważymy ogromną różnicę w jakości.

Kolejny sędzia decydujący przez kilka lat o jakości czołówki – Pan. E. Oschler też nie ustrzegł się błędów. Preferowanie linii URSUSA zaczyna odbijać się czkawką. Niemieccy hodowcy są coraz bardziej zaniepokojeni i za wszelką cenę starają się omijać w hodowli URSUSA, ale jak to zrobić? Dla przykładu: na 25 wystawianych grup reproduktorów – 18 grup wywodzi się od:

W tym zestawieniu brak jest choćby jednego reproduktora z linii URANA Wildsteiger Land. A była przecież taka ciekawa linia: URAN – EIKO – YAGO – ULK – RIKKOR i jak to się skończyło? Herman Martin przewraca się w grobie!

Ciekawy wyróżnikiem wartości reproduktora jest ilość psów w klasie użytkowej. W tym roku pod tym względem obroniły się: w kolejności pokazywania grup: BAX Luisenstrasse , YELLO vom St.-Michaels-Berg, ORBIT v. Tronje, WHISKY Bierstadter Hof, LARUS v. Batu, YASKO v. Farbienspiel, YAK Frankengold, GHANDI v. Arlett, ERASMUS v. Noort, QUANTUM v. Arminius. Kiepsko pod tym względem wypadły: FLIPP v. Arlett, ANDO Altenberger Land, MARKO della Valcuvia.

Klasy młodzieżowe.

Ciekawe rzeczy przekazał Reinhard Meyer przy omawianiu psów w klasie młodzieży – otóż starał się tak dobrać czołówkę, aby było jak najmniej potomków URSUSA – ciekawe? Zwycięzca VEGAS du Haut Mansard jest psem bez inbedu! W tej klasie wielu potomków pokazał ZAMP Thermodos. Zobaczymy jak zaprezentują się jako psy dorosłe.

W klasie juniorów psów sędzia H.P. Fetten również wybrał czołówkę po wielu ojcach, ale czy będą to dobre hodowlanie psy? W klasie użytkowej psów sędzia H. Scheerer wprowadził do grona VA i do ścisłej czołówki kilka psów, które w roku ubiegłym sędziował w klasie juniorów. Moim zdaniem ustawił dziwną kolejność tych psów. Dla przypomnienia w ubiegłym roku kolejność była taka: KEN, DUX, QUENN, BRAVOS, a jak ustawił te psy po stój: DUX, QUENN, BRAVOS, KEN. Co się stało z KENEM – czyżby tak stracił na eksterierze? A może Pan Scheerer chciał pokazać światu, że nie będzie forował słabo gryzącego psa? Sprawa trochę zagadkowa, ale może ma rację, gdyż jeżeli sobie przypomnimy, to ojciec KENA – przepiękny SOLO Frutetto nie zaliczył testów i już nie kryje w Niemczech. Moja rada – wobec tego zastanowic się czy kryć KENEM! Nie rozumiem też dlaczego tak daleko wywołani zostali: ZAMP i YOKER. ZAMP za MARKO i DUXEM, a YOKER nie wszedł nawet do VA – może za dużo URSUSA? Już słychać narzekania na sędziowanie. Ale tak jest zawsze. Ciekawe kto będzie sędziował w przyszłym roku, bo grono VA zapowiada się bardzo młodzieżowo. Myślę, że w przyszłym roku najlepsze jakościowo grupy potomków z pretendentów do zwycięstwa pokażą w kolejności:

Ale u Pana Schreerera w tym roku nie jakość potomków zadecydowała. Nie piszę tego złośliwie, gdyż LARUS zawsze mi się podobał i już dawno publicznie prorokowałem, że będzie zwycięzcą świata, a w tym roku też bym tak posędziował. Naprawdę tak pięknemu psu jest bardzo trudno „dać” syna lepszego od siebie ekterierowo.

Kilka ciekawostek o zwycięzcy młodzieży.

VEGAS du Haut Mansard – syn PAKROSA d` Ulmental i RANGOON du Haut Mansard - francuskiej hodowli piesek to lustrzane odbicie młodego PAKROSA: średni, średniosilny, bardzo dobry typ i wyraz, bardzo dobre proporcje, doskonały kolor i pigment, wysoki kłąb, mocny grzbiet zakończony dobrze ułożonym zadem o prawidłowej długości. Bardzo dobre kątowanie kończyn, silna, przestrzenna akcja, świetna prezentacja i temperament. Bezdyskusyjny zwycięzca klasy. Jego początki wystawowe nie były zbyt obiecujące, na francuskiej klubówce w klasie 6-9 miesięcy zajął niezbyt zaszczytną 7 lokatę. Ta linia chyba tak ma! Gdyż jego matka RANGOON na landowej wystawie w 2001 roku także zajęła 9 miejsce w klasie 9-12 m-cy nawet za polską BAYĄ z Beroliny, a doszła do poz. VA2 na francuskiej klubówce za znaną RONDĄ d` Vall Anzine. Jak z tego widać są linie, które rozwijają się późno, ale za to na korzyść. Jedną rzecz mogę teraz zarzucić VEGASOWI – wielkość głowy. Na jego temat wymieniałem uwagi z niemieckimi sędziami i doszliśmy do tego samego wniosku – dla niemieckich hodowców przeszkodą może być – dolna, francuska linia w jego rodowodzie.